PATZCUARO – niesamowita noc Wszystkich Świętych
Patzcuaro, dawniej zamieszkałe przez Indian Purupechas. Później Hiszpanie w 1534 roku założyli miasto. Jego największą postacią jest Biskup Vasco de Quiroga, który jako pierwszy na tych ziemiach, walczył o edukację Indian i przyczynił się do rozwoju szkolnictwa i rzemiosła. Do dnia dzisiejszego Patzcuaro i jego okolice wabią wyrobami z drewna, miedzi, ceramiki, hafty, tekstylia itd.
Patzcuaro to perełka architektury kolonialnej wieku XVI i XVII, położone nad jeziorem, które ma 5 wysp. Jedną z tych wysp jest Janitzio główny bohater dni Wszystkich Świętych.
Według tradycji lokalnej pierwszego i drugiego listopada dusze zmarłych wracają do nas, aby jeść, pić i spędzić czas ze swoimi ukochanymi rodzinami. Dlatego Święto Wszystkich Zmarłych zaczyna się na wyspie Janitzio ceremonialnym polowaniem na kaczki.
O dwunastej w nocy, upieczone kaczki przewozi sie na udekorowanych świecami i kwiatami łodziach kanoe na cmentarz wyspy. Oprócz dekoracji rodziny przygotowują jedzenie i picie dla zmarłych, aby móc z nimi spędzić cała noc na cmentarzu.
Jest to niezapomniane przeżycie. W tych dniach można podziwiać nie tylko przepięknie udekorowany cmentarz, ale również kapliczki i Ołtarz Ofiar przygotowany z okazji tych dni.
WIELORYBY BAJA CALIFORNIA / Kalifornia Dolna
W Kalifornii Dolnej są cztery obserwatoria szarych wielorybów (Oko Zająca), Laguna San Ignacio (Świętego Ignacego). Obydwie Laguny znajdują się w Rezerwacie Biosfery Pustyni El Vizcaino. Pozostałe miejsca to Puerto Adolfo Lopez Mateos i Puerto San Carlos na Zatoce Magdaleny. Tysiące wielorybów przypływa na Półwysep Kalifornijski w styczniu i zostają tutaj aż do końca kwietnia. Większość swojego życia wieloryby spędzają podróżując. Żywią się tym co znajdują w głębi oceanu, lubią bliskość wybrzeży. Od połowy jesieni aż do początków zimy przebywają odcinek dziewięciu tysięcy sześciuset kilometrów, który zaczyna się od mórz Alaski i Syberii. Jest to najdłuższa migracja ssaków. Przebywają około 160 kilometrów dziennie. W czasie podróży zawsze płyną w odległości kilku mil od wybrzeży. Samice docierają do Dolnej Kalifornii pod koniec grudnia po to, aby po okresie dwunastu, trzynastu miesięcy, w ciepłych i słonych wodach Lagun Ojo de Liebre, San Ignacio i w Zatoce Magdaleny, urodzić potomstwo. Młode mierzą około piętnastu metrów długości i ważą czterdzieści ton Od 15 grudnia do 15 kwietnia od Portu Ensenada aż po Guerreo Negro, można udać się na jednodniową wycieczkę, aby przeżyć niesamowitą przygodę - zbliżyć się do wieloryba szarego, zobaczyć skoki 12/15 metrowe do wody, usłyszeć jak oddycha i wyrzuca wodę nozdrzami lub zobaczyć z bliska jak wynurza głowę z wody. Aby odbyć tę wycieczkę, nie są potrzebne żadne pozwolenia.
Motyle Monarcha
Każdego roku, z punktualnością zegarka w ręku, pod koniec października z Kanady i Stanów Zjednoczonych przylatują do stanu Michoagan miliony motyli Monarcha. Szukają one ciepłego miejsca, gdzie może przetrwać zimę aż do marca , miesiąca w którym wracają na Kontynent Ameryki Północnej. Większość motyli osiada na drzewach i trawach Sanktuariom Motyla Monarcha El Rosario. Tlen, ochrona przed wiatrami i odpowiednia temperatura Gór Michoacan to warunki jakich potrzebuje Monarcha do przetrwania zimy. Dywan, który tworzą przyklejając się do pni drzew pozwala im utrzymać stałą temperaturę .Najlepszy okres zwiedzania Sanktuarium to okres od konca listopada \20 listopad\ do marca \31 marzec\. Grudzień i styczeń to czas, kiedy pozostają prawie nieruchome na gałęziach drzew. Wtedy to można podziwiać konary drzew oblepione motylami. W czasie lutego i marca motyle osiągają dojrzałość reprodukcji. Wzrost temperatury powoduje, że zaczynają „odklejać się” od drzew, poszukują nektaru kwiatowego aby „zebrać energię” do powrotu. Dźwięk szumu tysiąca skrzydeł dominuje nad Sanktuarium. Druga połowa lutego to okres łączenia się w pary, które wiosną zaowocuje złożeniem jajeczek przez samice na południu Stanów Zjednoczonych. W tym czasie w Sanktuarium można obserwować niesamowite małżeńskie loty motyli. Aby dotrzeć do Sanktuarium trzeba przebyć większą część drogi pieszo – możliwość przebycia części drogi konno. Droga biegnie, wśród drzew piniowych i zielonych łąk. Sanktuarium oblepione jest tymi pięknymi pomarańczowymi motylami. Jeszcze przed dotarciem do Sanktuarium na twarzy można poczuć lekkie uderzenia skrzydeł Monarchy. Do trasy trzeba przygotować wygodne obuwie, ciepłą odzież temperatura wynosi około 0 stopni - znajdujemy się na wysokości 3300 metrów. Trzy kraje Meksyk, Stany Zjednoczone i Kanada współpracują, aby chronić motyla Monarcha.
Aby pomóc w ochronie motyla Monarchy należy
- nie dotykać motyli przyklejonych do drzew, odpoczywają po długiej podróży w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca do przetrwania zimy.
- utrzymywać dystans 50 metrów od drzew na których odpoczywają motyle i nie hałasować, kiedy znajdujemy się blisko kolonii motyli.
- nie rzucać śmieci i nie niszczyć drzew – przede wszystkim małych drzewek.
- poruszać się tylko i wyłącznie trasami wyznaczonymi
- jeśli zauważysz, że ktoś niszczy miejsca gdzie są motyle zgłoś to wydarzenie przewodnikowi.
Aby włączyć do programu zwiedzanie Sanktuarium Motyli. Przejazd z Meksyku do Morelii około 4 godzin drogi. Z Morelii wyjazd około 8 rano z hotelu, czas trwania wycieczki około 8 godzin. Po południu powrót do hotelu w Morelii. Od 2008 roku Monarcha objęte zostały patronatem UNESCO – cudów natury
Huatulco
Raj plażowy z krystalicznymi wodami w kolorach turkusu, błękitu i zieleni. Fale duże i małe, raj dla windsurfingu, połowów ryb, nurkowania, obserwacji fauny i flory nie tylko morskiej. Otoczone puszczą, w której żyje miedzy innymi niebieski ślimak. Do dnia dzisiejszego raj nie odkryty przez turystów zagranicznych, wabi swoja dziewiczością plaż. Posiada hotele o najwyższym serwisie. Idealny dla wypoczynku. Zachęca swoimi trasami rowerowymi, które biegną wzdłuż dziewiczych plaż .Tutaj znajduje sie najlepsze pole golfowe Pacyfiku. Raz do roku w kwietniu odbywa sie turniej połowów ryb. Położone 277 km od miasta Oaxaca, i 50 min, samolotem z miasta Meksyk. Średnia temperatura w roku to 28 stopni , deszcz pada przez 40 dni w roku, pogoda słoneczna i dobry humor zapewnione. Wszystkie Zatoki należą do parku Narodowego Zatoki Huatulco. Po południu polecamy krótka rejs wzdłuż Zatok Huatulco. Piękne widoki i zachód słońca na zawsze pozostawią niezapomniane wrażenia z tego wyjątkowego miejsca. Polecamy również skorzystanie z kilkunastu dróg rowerowych, które biegną przez wydmy otoczone puszczą, malownicze miejscowości, dzikie plażę. Długość tras od 10 do 25 km. Kajaki - plaża Ventura , Zatoka Organowa i Maguey pozwalają amatorom kajaków podziwiać piękno natury morskiej. Magiczne Wodospady Copalitilla – znajdują sie 65 km od Huatulco, tworząc naturalny basem - można skorzystać z kąpieli w krystalicznych wodach Wodospadów podziwiając jednocześnie roślinność puszczy. Rafting – Rzeką Copalita – dwie trasy- de la Ceiba do Puente Copalita idealna dla początkujących. Druga z La Hamaca do La Bocanada, 43 km – siedem odcinków klasy III i jeden klasy IV. Konie- nie tylko wzdłuż plaż, ale również wzdłuż koryta rzeki Copalita z przepięknymi widokami. Nurkowanie, snorquel – plaże Santa Cruz, Święty Augustyn, la Entrega, Arena Wędkowanie – plaża Królików, krystaliczne wody i głębokość 15 metrów – idealne miejsce do połowów, można wynająć sprzęt. Surfing – plaża Esperanza – ma 110 m długości, otoczona egzotyczna roślnnością. Ciepłe, płytkie wody i silne fale pozwalają na surfing i windsurfing. Plaża Cacaluta – 1 km długości, silne fale i głębokie wody.
Ixtapa – Zihuantenejo
Ixtapa i Zihuanatnejo to dwie urocze miejscowości, które posiadają piękne i szerokie plaże. Ixtapa położona nad niewielką zatoką, miejscowość typowo turystyczna z hotelami 4 i 5 gwiazdkowymi. Hotele mają bardzo dobrze rozwinięty serwis all inclusive. Idealne miejsce dla osób, które chcą spędzić czas tylko na plaży i odpoczywać. To dwie miejscowości oddzielone od siebie kilkunastoma kilometrami. Ixtapa jest uprzywilejowanym miejscem gdzie na plażach w czasie pory deszczowej, przeważnie nocą, żółwie składają jajeczka. Rząd, prywatne firmy, szkoły nurkowania i hotele pomagają w zbieraniu tych jajeczek i przenoszone są one do specjalnych szkółek gdzie wykluwają się małe żółwie. Przez okres od 14 do 21 dni młode sa dokarmiane w specjalnych zbiornikach ze słoną wodą. Po trzech tygodniach osiągają wielkość pozwalającą uchronić je przed większymi zwierzętami, których są pokarmem. W 1997 roku po raz pierwszy uwolniono ponad pięć tysięcy młodych żółwi. W 2000 uwolniono ich ponad 93 tysiące. Każdego roku 31 grudnia, odbywa się symboliczne uwolnienie żółwi w którym można uczestniczyć. Zihuantanejo to mała miejscowość rybacka, gdzie nie tylko można skosztować smacznych potraw rybnych, ale również udać się na połowy ogromnych ryby Vela, która występuje dosyć licznie w wodach okolic Ixtapach. Niezapomniane wrażenia dla wędkarzy.
